Նկար ես միայն........



Ես քեզ սիրում եմ,
Իսկ դու չես տեսնում,
Ես քեզ հարցնում եմ,
Իսկ դու չես խոսում...
Ես քեզ սպասում եմ,
Դու չես երևում
Եվ կարոտում եմ,
Իսկ դու չես հիշում:

Ինչ պիտի անեմ,
Որ ինձ հետ խոսես,
Ու՞ր քեզ պիտ տանեմ,
Որ գեթ ծիծաղես...
Բայց չես ծիծաղի,
Ես դա լավ գիտեմ,
Սուտն ես ծիծաղի,
Ժպտա գեթ, դժխե՛մ...


Բայց ո՛չ, հարկավոր չէ,
Հանկարծ չժպտաս,
Ես գուցե կորչեմ,
Բայց դու չժպաս...
Միևնույնն է, սուտ են
Ժպիտները քո,
Դրանք կկորչեն
Հանց խաբկանք անգո:

Այդ քո ժպիտից
Կթունավորվեմ,
Այն էլ իմ սրտից
Չի ջնջվի......կայրվեմ...
Իսկ դու կցնդես,
Մեկ է` չժպտաս,
Չեմ տեսնի էլ ես
Կեղծիքդ վրաս...

Քանզի նկար ես,
Իսկ դա չի սիրում,
Անշունչ ես դու, տե՛ս,
Բայց, ավաղ, այսպես,
Ես նորից, կրկին սիրում եմ միշտ քեզ...                
02/09

©Ռի-Մա

No comments:

Post a Comment