Շտապող նամակ

ես շտապում եմ. իմ վազքից
շունչն է միայն քո պակաս,
իսկ դու՝ լուրթ, բյուրեղ երազ.
ոչ եղել ես, ոչ էլ կաս...


ես շտապում եմ. սլացքից
խռովում է իմ ճամփան.
իմ ծովերն ինձ չեն սիրում,
ու լռում է առափնյան...


ես շտապում եմ. գորշ անցքից
ինձ է ժպտում իմ անկումը,
բայց ես դառն այս սպասման շիշը
կըմպեմ մինչ վերջին կումը...


ես շտապում եմ. մի՛ ծաղրիր,
այլ ինձ շունչ տուր՝ կանգ չառնեմ,
որ խավարը ցածում խեղդած՝
աղավնու պես վեր հառնեմ...


ես շտապում եմ... թևեր տուր ինձ.
իմ սլացքից ուժ ստացած
մեկ էլ տեսար վերև թռա՝
վերջին անգամ նայելով ցած...


ես շտապում եմ դռներն թակել
գարնան թրջած ձեռքերով թաց
ես շտապում եմ ճախրով փակել
իմ հոգնատանջ նամակն այս բաց...


No comments:

Post a Comment