Ու՞մ է արդյոք պետք
Թախիծս հիմա,
Երբ դռներից ներս
Ինձ լսող չկա,
Իսկ դրանք դրսից
Լուռ փակողը ես եմ...
Ու՞մ է արդյոք պետք
Նախատինքն իմ զուր,
Երբ դռներից ներս
Բարեկամ չկա,
Ու երբ ինքս ինձ
Ապտակողը ես եմ...
Ու՞մ է արդյոք պետք
Անմարմին հոգիս,
Երբ դռներից ներս
Հոգետուն չկա,
Իսկ մահարձանս
Քանդակողը ես եմ...
Ու՞մ է արդյոք պետք
Համրաքայլ ճամփաս,
Երբ դռներից ներս
Ինձ փարոս չկա,
Իսկ նոր մոլորում
Վաստակողը ես եմ...
Ու՞մ է արդյոք պետք
Ճառս անօգուտ,
Երբ դռներից ներս
Համախոհ չկա,
Իսկ դրսում միակ
Հաստակողը ես եմ...
Ու՞մ է արդյոք պետք
Գոյությունս սուտ,
Երբ դռներից ներս
Էլ ապրող չկա,
Բայց դրսից դարձյալ
Դուռ թակողը ես եմ...
Ռի-Մա
No comments:
Post a Comment