Մայրամուտն այս նման է մի մրոտված լամպի,
Որ տնազն է լույսի, գուցե՝ քիչ պակաս,
Իսկ արևը ինչպես հետք մի լուծված հաբի՝
Դեռ պտույտ է գալիս երկնքում մի թաս...
Իմ տանիքն է ներկում մայրամուտը դանդաղ
Ու նրա նման ես էլ եմ եռում,
Արևի նման ես էլ այս գիշեր
Ապտակվում եմ լուռ, բայց դե չեմ մեռնում...
No comments:
Post a Comment