խնդրեցի՝ նստես կողքիս,
որ նայեմ մատներիդ ու աշխարհից չվախենամ,
ինձ նվիրեցիր ձեռքերդ,
խնդրեցի՝ նստես կողքիս,
որ համոզվեմ աչքերիդ կանաչության մեջ.
աչքերիդ մեջ տուն գտա,
խնդրեցի՝ նստես կողքիս,
որ կյանքին նայեմ ուսերիդ վրայով
ու կյանք դարձան թևերդ
անվերադարձ...
No comments:
Post a Comment