կյանքիդ գարունները
քեզ ջերմացնելու տեղ ապտակեցին,
ու դու վերցրիր մի թափանցիկ, անօդ արկղիկ
ու այնտեղ քո աշխարհը տեղավորեցիր,
ծնեցիր խամաճիկներ որդիներիդ պատկերով
ու բաժանեցիր դերերը նրանց միջև,
այնպես որ նրանցից որևէ մեկը
քեզնից չնեղանա...
հետո նրանց շարժել սկսեցիր,
իսկ նրանք մի օր էլ չուզեցին
քո թելիկներին ենթարկվել,
ու դու որոշեցիր նրանց կոտրել.
արդյունքում միայն թելերը կտրվեցին,
ու աշխարհդ փախավ ձեռքերիդ տակից...
գիշերը դեռ փողոցային շան պես
ոռնում է քո պատուհանի տակ,
իսկ ծխի քուլաները
քո ճակատին երկինք են նկարում.
դու այդ երկինքը կորցրել ես այն օրը,
երբ որոշել ես մահկանացուիդ անձնագիրը
փոխել աշխարհաստեղծի կեղծած պատճենով...
No comments:
Post a Comment